ŚPIEWAJĄCE ŚWIĘTOWANIE WIOSNY

Na niedzielę 24 kwietnia 2022 Uniwersytet Trzeciego Wieku działający przy Wydziale Zarządzania Politechniki Częstochowskiej po trzyletniej przerwie, spowodowanej pandemią COVID-19, zaprosił chóry i zespoły wokalne innych uniwersytetów trzeciego wieku na wspólne śpiewanie. W kilku poprzednich latach koncert odbywał się zawsze w okolicach Świąt Bożego Narodzenia i tematycznie związany był ze Świętami. Tak miało być także w tym roku, ale okazało się to niemożliwym. Po pierwsze w grudniu i styczniu nadal jeszcze obowiązywały niektóre ograniczenia sanitarne, a po drugie okazało się, że część chórów i zespołów przez minione dwa lata zawiesiła działalność, nie śpiewała, nie przeprowadzała prób i nie jest przygotowana do publicznego występu. Mając to uwadze, ale chcąc mimo wszystko i na przekór wszystkiemu, zorganizować spotkanie i wspólnie zaśpiewać, organizatorzy zdecydowali się na termin kwietniowy i stosowanie do tego zaproponowali, żeby tematem przewodnim koncertu była wiosna i radość śpiewania. Z tego wziął się tytuł koncertu „Śpiewające Świętowanie Wiosny”.

W niedzielne popołudnie na gościnnej scenie Filharmonii Częstochowskiej im. Bronisława Hubermana wystąpili śpiewający słuchacze Uniwersytetów Trzeciego Wieku w Bytomiu (chór „Wrzosy Jesieni”), Częstochowie (chór „Uniwerek” Uniwersytetu Trzeciego Wieku na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym im. Jana Długosza i chór „Canto Cantare” Uniwersytetu Trzeciego Wieku przy Wydziale Zarządzania Politechniki Częstochowskiej), Jaworznie (chór „Jawor”), Siemianowicach Śląskich (chór „La le le”), Pszczynie (chór „Canto Grazioso”), Radomsku (zespół „Appassionata” i chór „Melodia), Rudzie Śląskiej (chór „Carmina Silesia”) oraz Zawierciu (chór „Jurajskie Echo”).

Zarówno zestaw zaprezentowanych utworów jak i poziom artystyczny występów, były bardzo zróżnicowane. Ze sceny Filharmonii popłynęły melodie i słowa piosenek Anny Jantar i Andrzeja Zauchy, Jonasza Kofty, Tadeusz Woźniaka i Eugeniusza Bodo, „Skaldów” i zespołu „Dwa Plus Jeden”, Stanisława Moniuszki i George'a Gershwina, ludowe melodie ze Śląska i z Mazowsza. Śpiewano o śląskim hasioku i o pożegnaniu Lwowa. O miłości do matki („Matko Moja Ja Wiem” pamiętana z wykonania Barnarda Ładysza i Leokadii Rymkiewicz-Ładysz) i o przemijaniu („To świt, to mrok” z musicalu „Skrzypek na dachu”). Przy niektórych utworach widzowie śpiewali razem z artystami na scenie. Niekiedy było to podyktowane polarnością utworu, którego słowa wszyscy znają, a niekiedy chęcią udzielenia pomocy wykonawcom, po których było widać, a raczej dało się słyszeć, że covidowa przerwa mocno dała się im we znaki. Bez wątpienia najlepiej, pod względem artystycznym, zaprezentowały się, występujące jako ostatnie dwa zespoły śpiewacze, nasz chór „Wrzosy Jesieni” i chór „Canto Cantare” gospodarzy koncertu.

„Wrzosy Jesieni” przedstawiły trzy utwory: melodię ludową z Lubelskiego „W mojem ogródeczku” i Adama Mickiewicza Pieśń Filaretów „Użyjmy dziś żywota” – w opracowaniu Feliksa Nowowiejskiego oraz na koniec wzruszającą „Modlitwę o pokój” Norberta Blachy ze słowami Mirosławy Hanusiewicz.

Obłoki ludzkich rąk podnoszą się
Modlitwę niosąc jak święty skarb.
Lecz niech już nigdy ściśnięta pięść
Nad naszą ziemią nie wzniesie się.

O pokój, Panie nasz, błagamy Cię.
Nie pozwól, by Twój głos zaginął w nas.
Spraw, niech już nigdy ściśnięta pięść
Nad naszą ziemią nie wzniesie się.
O pokój, Panie nasz, błagamy Cię.

Zarówno dobór wykonanych przez nasz chór utworów, w szczególności ostatniego, tak bardzo znaczącego w czasie wojny toczącej się tuż za naszą wschodnią granicą, jak i ich świetne, żeby nie powiedzieć mistrzowskie, wykonanie zostały nagrodzone gromkimi oklaskami widzów, których znaczną część stanowili członkowie innych występujących zespołów śpiewaczych, potrafiący ocenić i docenić to co bardzo dobre.

Przedostatnim punktem programu było wręczenie przez zastępcę prezydenta Częstochowy – Ryszarda Stefaniaka oraz Przewodniczącą Rady Słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku przy Wydziale Zarządzania Politechniki Częstochowskiej, przedstawicielom występujących zespołów i chórów, pamiątkowych statuetek VI Przeglądu Chórów Uniwersytetów Trzeciego Wieku Województwa Śląskiego i Ościennych. W imieniu naszego chóru statuetkę odebrała, jego dyrygentka, Monika Woleńska.

Na zakończenie koncertu na scenie ustawiły się wszystkie występujące zespoły i chóry, aby wspólnie wykonać dwie pieśni: „Przybywaj wiosno” Wolfganga Amadeusza Mozarta i „Rewe ta stohne Dnipr szyrokyj”. Jęczy i wyje Dniepr szeroki to pieśń skomponowana do słów wiersza Tarasa Szewczenki, bohatera narodowego Ukrainy, poety, etnografa, folklorysty, malarza i działacza politycznego. Pieśń, która stała się nieoficjalnym hymnem Ukrainy w czasach, kiedy Ukraińcy byli pozbawieni prawa śpiewania własnego hymnu.

Na scenie Filharmonii Częstochowskiej wystąpili: Halina Antosz, Antoni Chrostek, Jolanta Chrostek, Renata Einleger, Edward Gut, Katarzyna Heliosz, Joanna Januszewska, Maria Jelonek, Zofia Kowalik, Irena Krajewska, Irena Maziarka, Krystyna Misiuk, Maria Myrczik, Joanna Nikołajew, Piotr Paluch, Helena Ryczaj, Brygida Skrzypczyk, Marianna Sikora, Elżbieta Sokalska, Eugenia Świderska, Hanna Wanczura i Wiesława Zdzienicka.